بازی دو سر باخت

فرض بگیریم که صحت ادعای توطئه انقلاب رنگین اثبات شود، یعنی حدود 14 میلیون نفر در این کشور به همراه معتمدترین افراد بنیانگذار این نظام مانند مهدی کروبی، میر حسین موسوی و هاشمی رفسنجانی به دنبال انقلاب مخملی، رنگی، گلی یا هرچیزی که اسمش را بگذاریم بوده اند. اگر به گفته کاشفان کانون های توطئه این چنین باشد، چرا عده ای در سطح کارگزاران عالی فعلی و پیشین جمهوری اسلامی به دنبال رنگی کردن نظام بوده اند؟

کسانی که به دنبال دستگیری و بازداشت سران کودتای سبز هستند خوب است که حداقل در ذهن خود به این پرسش ها پاسخ دهند یا در پی یافتن پاسخی برای آن باشند :

1. چگونه مملکت داری کرده اند که مردمانی فداکار که سی سال پیش از جان خود گذشتند و انقلاب کردند و در 8 سال جنگ خانمان سوز همه چیز خود را فدای کشور و انقلاب 57 کردند امروز به فکر انقلاب مخملی افتاده اند.

2. انقلاب مخملی در ادبیات سیاسی دنیا یعنی مردم در یک کشور از حاکمان خود ناراضی اند و عزم آن دارند تا بدون درگیری و آسیب و خونریزی ایشان را تغییر دهند، آیا اثبات صحت انقلاب مخملی این ادعا را ثابت نمی کند ؟

3. انقلاب مخملی در کشورهای دیکتاتوری به وقوع می پیوندد نه کشورهای آزاد، در یک نظام جمهوری نیازی به بیان خواست عمومی از این روش ها نیست. چه میزان مطالبات مردم انباشت شده است که به گفته آقایان کشور در شرف انقلاب مخملی بوده؟

4. چرا در کشورهای آزاد دنیا انقلاب مخملی اتفاق نمی افتد؟ آیا روسیه و چین دشمن غرب و آمریکا نیستند ؟ پس چرا در این کشورها انقلاب مخملی نمی کنند؟ آیا دلیلش این نیست که ظرفیت انقلاب رنگین در آن کشورها وجود ندارد ؟

5. چرا زمان آیت الله خمینی، با اینکه شرایط زندگی در کشور به مراتب از امروز دشوارتر بود کسی نیّت انقلاب مخملی نداشت و مردم جانشان را هم برای نظام می دادند ؟

به نظر من اثبات دادخواست انتساب مطالبات مردم که جز اصلاح وضعیت سیاسی و اقتصادی موجود نبود به انقلاب مخملی نشانگر بد فهمی و کج سلیقگی سیستم و اشتباه بزرگی بود که اگر افرادی Wise Man بر کشور حکومت می کردند هرگز آن را مرتکب نمی شدند. زیرا این در حکم تف سر بالاست. آقایان برای خودتان بد است که کشور را به مرز انقلاب مخملی رسانده اید، اگر اندکی ذکاوت و عاقبت اندیشی برای نظام نزد متولیان امر بود حتی به فرض صادق بودن انعقاد نطفه انقلاب مخملی در ایران آن را رسانه ای نمی کردند.

* قصد من در این نوشته چیزی نبود جز بیان مضر بودن این ادعا و پیگیری اثبات آن به قول دکتر افروغ برای باقی مانده حیثیت نظام.