روی دیگر هدفمندی یارانه ها

اقتصاد کشورهایی مانند ایران که بنا شده بر صادرات منابع طبیعی به صورت خام مانند نفت است از پدیده ای به نام "مصیبت منابع" رنج می برند. حاکمیت در این ساختار نقش پدری را دارد که پول تو جیبی به مردم می دهد. هم چنین همواره مبلغی از طرف دولت ها بر روی کالاهای استراتژیک مانند حامل های انرژی برای کنترل تورم پرداخت می شود. این مبلغ همان سوبسید یا یارانه است. کارکرد اساسی که این یارانه ها دارند راضی نگه داشتن مردم است. به عبارتی کارکرد اصلی یارانه در کشورهایی این چنین اجتماعی و سیاسی است نه اقتصادی.

در ادبیات اقتصادی گاهی اوقات از یارانه به عنوان باجی که دولت به جامعه می دهد تا آن را راضی و مطیع نگه دارد یاد می شود. ایران هم در این دسته از کشورها با بالاترین حجم یارانه پرداختی توسط دولت به مردم قرار می گیرد. در واقع در ایران دولت ها و حکومت ها قریب به بیش از پنجاه سال است که باج سنگینی به مردم می دهند تا آن ها را از خود راضی نگاه دارند.

در وضعیت کنونی کشور اگر این باج به یکباره قطع شود چه اتفاقی خواهد افتاد.